10 -Όχι τόσο γνωστά- Ιταλικά φαγητά που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσεις!

Η Ιταλική κουζίνα είναι γνωστή κυρίως για την ποικιλία της στα είδη ζυμαρικών, σαλτσών, τυριών και αλλαντικών. Φυσικά όμως, στα περισσότερα ιταλικά πιάτα χρησιμοποιούνται διάφορα κρέατα,  αρκετά λαχανικά και κυρίως σάλτσα τομάτας.

Εμείς, έχοντας επισκεφθεί την Ιταλία και έχοντας δοκιμάσει μερικές από τις σπεσιαλιτέ της, αποφασίσαμε να σας φτιάξουμε μια λίστα με Ιταλικά φαγητά που δεν γνωρίζατε, αλλά αν τα μάθετε θα σας μείνουν αξέχαστα!

1.     Cappon magro

Το cappon magro (κάπον μάγκρο) είναι το παραδοσιακό πιάτο για την παραμονή Χριστουγέννων. Η αλήθεια είναι ότι το πιάτο αυτό ετοιμάζεται μόνο εκείνη την ημέρα πια στα σπίτια και σπάνια άλλες μέρες.

Το Cappon magro, είναι ένα νηστίσιμο πιάτο, καθώς δεν περιέχει καθόλου κρέας. Είναι ένα πραγματικά μοναδικό πιάτο, διότι οι Ιταλοί δίνουν βάρος στο να το στήσουν «αρχιτεκτονικά» και στο να είναι εντυπωσιακό το αποτέλεσμα. Πιο συγκεκριμένα, το cappon magro είναι ουσιαστικά ένας λόφος από στρώσεις ψαριών και λαχανικών, καλυμμένα με μια πράσινη σάλτσα και από πάνω διακοσμείται με λαχανικά, αυγά, οστρακοειδή, ελιές και κάππαρη. Η βάση του αποτελείται από γαλέτες. Τα πιο συνηθισμένα υλικά για την παρασκευή του cappon magro είναι οι αστακοί ή καραβίδες, ψάρια, πατάτες, καρότα, βραστά αυγά, κάππαρη και ελιές.

Όπως καταλαβαίνετε, το πιάτο αυτό δεν περιέχει καθόλου κρέας, για αυτό και είναι κατάλληλο για να καταναλώνεται την παραμονή των Χριστουγέννων, όπου είναι περίοδος νηστείας για τους καθολικούς.

Όσο για το που θα το βρείτε, υπάρχουν κάποια εστιατόρια στην Ιταλία που το σερβίρουν. Εμείς όμως, προτείνουμε να το δοκιμάσετε στο σπίτι σε ένα οικογενειακό τραπέζι, για να εντυπωσιάσετε τους συγγενείς και φίλους σας.

2.     Orecchiette

Τα orecchiette (ορεκιέτε) είναι ένα είδος ζυμαρικών. Το όνομα τους προέρχεται από τις λέξεις orecchia που σημαίνει «αυτί» και -etta, που σημαίνει μικρό. Ο λόγος είναι διότι πράγματι μοιάζουν με μικρά αυτιά, λόγω του μεγέθους και του σχήματός τους.

Παραδοσιακά σερβίρονται με χοιρινό, κάππαρη και λευκό κρασί. Υπάρχουν όμως και παραλλαγές, χρησιμοποιώντας λαχανικά όπως μπρόκολο ή κουνουπίδι.

Τέλος, η κάθε περιοχή της Ιταλίας έχει τις δικές της εναλλακτικές αυτού του πιάτου. Για παράδειγμα, στο Σαλέντο (χερσόνησος στο νοτιανατολικό τμήμα της Ιταλίας) σερβίρουν το πιάτο orecchiette με σάλτσα ντομάτας, μικρά κεφτεδάκια και από πάνω τυρί ρικότα.  

3.     Maritozzo

To maritozzo (μαριτότσο) είναι ένα παραδοσιακό ιταλικό γλυκό, που έχει την καταγωγή του στη Ρώμη. Αποτελούσε το συνηθισμένο πρωινό της Ρώμης και όσο περνούσε ο καιρός άλλαζε συνεχώς ο τρόπος παρασκευής τους. Πιο συγκεκριμένα, αρχικά ήταν φρατζόλες ψωμιού με αλεύρι, αυγά, μέλι, βούτυρο και αλάτι. Στη συνέχεια, προστέθηκαν στο μείγμα αποξηραμένα φρούτα και ξηροί καρποί. Αργότερα, τον 19^ο αιώνα, προστέθηκε η γέμιση με σαντιγί και απέκτησαν το όνομα maritozzo, που προέρχεται από την ιταλική λέξη marito που σημαίνει σύζυγος. Πιο αναλυτικά, τότε δημιουργήθηκε το έθιμο οι άντρες να προσφέρουν ένα maritozzo στις αγαπημένες τους, την πρώτη Παρασκευή του Μάρτη. Επίσης, μέσα είχαν κρύψει κάποιο χρυσό κόσμημα, για να τους κάνουν πρόταση γάμου.

Σήμερα, είναι ένα πολύ διαδεδομένο γλυκό, το οποίο και μπορείτε να βρείτε σε όλη τη Ρώμη και σε κάποιες άλλες περιοχές της Ιταλίας. Να ξέρετε ότι υπάρχουν πολλές παραλλαγές. Το κλασσικό είναι με πολλή σαντιγί και διάφορα φρούτα, αλλά υπάρχουν και με σοκολάτα καθώς και αλμυρά maritozzi γεμιστά με διάφορα υλικά.

Εμείς, δοκιμάσαμε maritozzo με φράουλες και με φιστίκι. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει κάτι τέτοιο και ήταν μια αρκετά νόστιμη εμπειρία.

4.     Testaroli και Panigacci

Τα testaroli (τεσταρόλι) και τα panigacci (πανιγκάτσι) μοιάζουν πολύ μεταξύ τους, για αυτό και άλλωστε τα γράφουμε στο ίδιο μέρος. Προέρχονται από την ίδια περιοχή της Ιταλίας (ανάμεσα στην Τοσκάνη και στην Λιγκούρια). Η ζύμη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή τους είναι ακριβώς ίδια, ψήνονται στο ίδιο ειδικό σκεύος («τέστο»), αλλά διαφέρουν στη συνέχεια.

Πιο αναλυτικά, τα testaroli αφού ψηθούν στο «τέστο», το οποίο είναι ένα πέτρινο στρογγυλό σκεύος, στη συνέχεια κόβονται σε τρίγωνα και βράζονται, όπως όλα τα ζυμαρικά. Τέλος, σερβίρονται με κάποια σάλτσα, συνήθως πέστο.

Αντιθέτως, τα panigacci ψήνονται περισσότερη ώρα στο «τέστο», μέχρι να αποκτήσουν το κατάλληλο καστανό χρώμα. Ουσιαστικά, είναι τραγανά πιτάκια, τα οποία σερβίρονται με διάφορα τυριά και αλλαντικά, σαν συνοδευτικό.

5.     Bistecca alla Fiorentina

Η Bistecca alla Fiorentina (μπιστέκα αλά φιορεντίνα), είναι η μπριζόλα από ένα αρχαίο είδος αγελάδας της Τοσκάνης. Η λέξη Bistecca σημαίνει μπριζόλα στα ιταλικά και το όνομα του φαγητού αυτού σημαίνει κυριολεκτικά «η μπριζόλα της Φλωρεντίας». Το συγκεκριμένο είδος κρέατος είναι πολύ νόστιμο και πολύ ακριβό. Για αυτό και στην προετοιμασία της Bistecca alla fiorentina χρησιμοποιούνται πολύ λίγα υλικά, για να μην υπερκαλύπτεται η γεύση του κρέατος.

Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι και το συγκεκριμένο κομμάτι μπριζόλας (T-bone ή porterhouse) είναι νόστιμο και αρκετά ακριβό και ειδικότερα όταν προέρχεται από αυτό το είδος αγελάδων είναι πραγματικά μοναδικό. Επίσης, η Bistecca alla Fiorentina ψήνεται κατά κύριο λόγο μισοψημένη και παραδοσιακά σερβίρεται με φασόλια, περιχυμένα με λάδι ή σαλάτα. Σίγουρα όμως, δεν το περιχύνουν ποτέ με λεμόνι.

 6.     Zeppola

Το γλυκό zeppola (ζέπολα) είναι ουσιαστικά ιταλικός λουκουμάς. Πιο αναλυτικά, είναι ένας τηγανιτός λουκουμάς, ο οποίος είναι καλυμμένος με άχνη ζάχαρη και πολλές φορές γεμιστός με κρέμα, μαρμελάδα ή τη γέμιση που χρησιμοποιείται στα cannoli. Έχουν τραγανή υφή και το άρωμά τους σίγουρα θα σας συναρπάσει!

Οι Ιταλοί συνηθίζουν να τρώνε το γλυκό zeppola την ημέρα γιορτής του Αγίου Ιωσήφ, η οποία είναι ημέρα νηστείας. Επίσης, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το γλυκό αυτό είναι τόσο αγαπητό στους Ιταλούς, που το πήραν μαζί τους, όπου κι αν πήγαν σε όλο τον κόσμο. Έτσι, την ημέρα του Αγίου Ιωσήφ, δεν καταναλώνουν τα zeppole μόνο οι Ιταλοί, αλλά και οι υπόλοιποι κάτοικοι σε πολλές χώρες.

7.     Frutti di mare pizza ή και Fritto misto

Για τους λάτρεις των θαλασσινών, να ξέρετε ότι στην Ιταλία θα βρείτε πίτσα με θαλασσινά, αλλά και ανάμεικτα τηγανιτά θαλασσινά ως πιάτο.

Πιο αναλυτικά, ένα από τους πολλούς τρόπος σερβιρίσματος πίτσας είναι και η, γνωστή στους Ιταλούς, πίτσα θαλασσινών. Το όνομά της “frutti di mare”, (φρούτι ντι μάρε) σημαίνει φρούτα της θάλασσας και δείχνει ότι η πίτσα αυτή είναι γεμάτη με μια τεράστια ποικιλία θαλασσινών. Πιο αναλυτικά, η πίτσα αυτή περιέχει μύδια, καραβίδα και καλαμάρι και παραδοσιακά δεν περιέχει καθόλου τυρί, αλλά μόνο σάλτσα ντομάτας.

Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι υπάρχει και η πίτσα pescatore (πεσκατόρε), πίτσα «του ψαρά», που περιέχει μύδια, ψάρι, χταπόδι και καλαμάρι. Επίσης, στην πίτσα αυτή χρησιμοποιείται τυρί mozzarella και σερβίρεται συχνά με λεμόνι.

Όσο για το fritto misto (φρίτο μίστο), σημαίνει ανάμεικτο τηγανιτό (φαγητό). Όμως, το πιάτο αυτό αφορά καθαρά θαλασσινά και πολλές φορές μαζί με λαχανικά. Το Fritto misto περιέχει καλαμάρι, χταπόδι γαρίδα, μικρά ψάρια (μαρίδες, σαρδέλες κ.α.) και χτένια και από λαχανικά συνήθως μπρόκολο, πατάτες και φινόκιο (μαραθόριζα). Μπορεί να σερβιριστεί με σάλτσα ταρτάρ (σως που αποτελείται από μαγιονέζα, κάπαρη, τουρσί, αντζούγια και σκόρδο).

8.     Pizza al taglio

Pizza al taglio (πίτσα αλ τάλιο) σημαίνει «πίτσα με το κομμάτι». Είναι το πιο συνηθισμένο είδος πίτσας και αγαπητό σε όλη την Ιταλία! Πιο αναλυτικά, η pizza al taglio είναι η πίτσα που ψήνεται σε παραλληλόγραμμα σκεύη και στη συνέχεια κόβεται σε τετράγωνα ή και παραλληλόγραμμα κομμάτια.

Για να γίνει σωστά η Pizza al taglio, χρειάζεται να ξεκουραστεί το ζυμάρι για περισσότερο διάστημα από τη συνηθισμένη πίτσα. Επίσης, η ζύμη ψήνεται πρώτα μόνη της και στη συνέχεια ξαναψήνεται, αφού προστεθούν τα υλικά. Έτσι, η πίτσα γίνεται πιο αέρινη και κυρίως πιο εύπεπτη.

Η αλήθεια είναι ότι πράγματι η pizza al taglio είναι διαφορετική από αυτή που ξέρετε σαν πίτσα. Είναι πιο εύπεπτη και μπορείς να φας περισσότερα κομμάτια χωρίς να φουσκώσεις και χωρίς να νιώσεις ότι έκανες μια αμαρτία. Ειδικά αν πάτε στην Ιταλία, θα βρείτε άπειρες γεύσεις με απίστευτα υλικά και πιστέψτε μας, θα φάτε περισσότερα κομμάτια από όσα είχατε σκοπό στην αρχή!

9.     Tartufo

Tartufo (ταρτούφο) σημαίνει τρούφα. Όμως, οι Ιταλοί όταν αναφέρονται στο ταρτούφο, εννοούν το γνωστό Ιταλικό παγωτογλυκό, που είναι φτιαγμένο από τρούφα, παγωτό και σιρόπι.

Πιο αναλυτικά, για την παρασκευή του χρειάζονται δύο ή περισσότερες μπάλες παγωτό και σιρόπι φρούτων, όπως φράουλα ή σμέουρο, που θα μπει στο κέντρο. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι καλύπτεται με ένα κέλυφος από σοκολάτα ή κακάο!

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να σας φαίνεται περίεργο στην αρχή και να φοβάστε μήπως θα είναι παράξενη η γεύση της τρούφας σε γλυκό, αλλά αντιθέτως το μόνο που θα νιώσετε είναι μια ευχάριστη γεύση έντονης σοκολάτας. Θυμίζει λίγο τη γεύση σοκολατόπιτας ή μπράουνι. Το σίγουρο είναι πάντως ότι αν αγαπάτε το παγωτό, δε θα ξεκολλάτε!

10.Arancini

Το ιταλικό ορεκτικό αραντσίνι είναι ουσιαστικά γεμιστές παναρισμένες ρυζοκροκέτες. Η λέξη προέρχεται από την ιταλική λέξη “arancia”, που σημαίνει πορτοκάλι, επειδή το σχήμα των arancini είναι σφαιρικό. Οι ρυζοκροκέτες αυτές παραδοσιακά έχουν γέμιση ραγκού (κιμά με σάλτσα ντομάτας), μπιζέλια και τυρί μοτσαρέλλα. Τώρα πια, μπορείτε να βρείτε πολλές παραλλαγές με διαφορετικά κρέατα και λαχανικά. Μη ξεχνάτε ότι υπάρχουν και γλυκά arancini, γεμιστά με σοκολάτα ή βύσσινο.